دوباره منو قلمو صبح دوباره هدفای بزرگ
دوباره منو صدای مادرم دوباره چشمو نگای آخرمدوباره روزمو میسازم اینو میدونم ک رو کمرا نورمو میتازماینو میدونم که ابدی میشم منم یه روزی توهم امضای رفاقت رو تن من بدوزیبمون و نیمه راه نشو بالاخره مسیر باریکو دوز میکنیم مامیشم منم بیمه نامتو تیرگی شبای تاریکو روز میکنیم آههرچیزی که میدیدم برا تو هرچیزی که چشه ماها ندیده برا منکلی گلو پدیده برا تو هرچی قباه و سیاه و بدیه برا منبزار بریزه بره من و تو دریاییم بزار بازم چکیده بگیدهیروزی میرسه که میبینی تو تمومه آتیشت لای سیاهیا خاموشه و جوونه قاطیشهتوهم مثه من درگیر یه خونه باغ دو دره ای مثه من پاهات آتیشه رو تیغ دو لبه ای مثه من فراری از آدمای دو دره ای مثه منی یه پسرک با صدای دو رگه ایورس ۲ : اهمیت نداره تش که جا پاعه رو علامتم مهم اینه که چی میگذره جلوترم اونی که بازیو میبره منم نهایتاتو این پنجره ها قافیه میچینم به دفتر ستاره ی شب زل بزنید بگیداز این حاشیه ها سیرم بیا تا آسمونا بریملای ابر به فرشته ها بگیم که خدا فقط حاکمه و نوره تو تاریکیمثه شروع یه خاطمه یه بغض قبل گریه که میشه واست خاطره میزاریش تو یه قطعهاگه دیدینش به خدا بگو گفتم که صاف تر از ایینه من کلمرو شستم و حس خوبه بام اینه که حقیقته کالام چون آسمون این پایینه و رو زمینم بالاماز این بابت ناراحت نباشه که خدا کنارته حتی تو اوج درداتو اگه افتاده رو باورات خراش منم ادامه ندم بمونم تا تش با توموقعی که میونه ما فرقه و یه حس عجیبی میگه بهت حالا کار گیرهموقعی که حرف ما حقه ... یروزیم سر ستم به بالای دار میره
